94 37 310 89

      swiatki@wp.pl

001Środa, 29.04.2015 r. była w naszej szkole dniem poświęconym poezji, a dokładniej twórczości poety Pokolenia Kolumbów – Krzysztofa Kamila Baczyńskiego. Uczniowie z klas II TW, III TW, II TOŚ/TA oraz II aLO przygotowali dla swoich koleżanek i kolegów wzruszający program słowno – muzyczny, w którym przybliżyli słuchaczom życie oraz liryki poety polskiego.

Program ten był opowieścią o legendarnym poecie oraz bezsensie wojny i sztuce, która jest ponadczasowa i nieśmiertelna. Uczniowie wyrecytowali wiersze K.K. Baczyńskiego:
- Swoboda – Ewelina Zglińska
- Bez imienia – Miłosz Niestój
- Miłość – Joanna Dziwota
- Pokolenie – Laura Skoczylas.
Ewa Rubik przy autorskim akompaniamencie pani profesor Joanny Buzały zaśpiewała utwór pt. Sny dziecinne.


Zaprezentowano także fragmenty filmu biograficznego pt. „Baczyński” w reżyserii Kordiana Piwowarskiego.

 

Krzysztof Kamil Baczyński

(ps. Jan Bugaj, Krzyś) ur. 22 stycznia 1921 w Warszawie, zm. 4 sierpnia 1944 tamże) – polski poeta czasu wojny, podchorąży, żołnierz Armii Krajowej, podharcmistrz Szarych Szeregów, jeden z przedstawicieli pokolenia Kolumbów, w czasie okupacji związany z pismem „Płomienie” oraz miesięcznikiem „Droga”. Porzucił studia polonistyczne, aby poświęcić się konspiracji i poezji. Krzysztof Kamil Baczyński poległ na posterunku w pałacu Blanka 4 sierpnia 1944 w godzinach popołudniowych (ok. 16), śmiertelnie raniony przez strzelca wyborowego ulokowanego prawdopodobnie w gmachu Teatru Wielkiego. W powstaniu warszawskim, 1 września 1944, zginęła także żona Baczyńskiego – Barbara Drapczyńska. Odznaczony pośmiertnie Medalem za Warszawę 1939-1945 (1947) i Krzyżem Armii Krajowej. Pochowany pierwotnie na tyłach Pałacu Blanka. Po wojnie ciało przeniesiono na Cmentarz Wojskowy na Powązkach.

Poezja Baczyńskiego najpełniej wyraża cechy pokolenia Kolumbów. Dla nich konsekwencją wybuchu wojny była konieczność poradzenia sobie z tym wstrząsem i odnalezienie własnej postawy wobec tych wydarzeń. Jego wiersze pomimo silnego związku z czasem wojny, ukazują swój uniwersalny wymiar. Dzieje się tak m.in. dlatego, że nie pisał o swojej epoce wprost, lecz w konwencji apokaliptycznej i onirycznej, a także dlatego, iż poruszał problemy ponadczasowe, takie jak rzeźbienie duszy i psychiki człowieka, refleksja nad młodością i dojrzewaniem (w tym przypadku drastycznie przyśpieszonym przez wojnę), poszukiwanie wartości mogących stanowić fundamenty dorosłego życia. Krzysztof Baczyński w wierszach często stosował liczbę mnogą, przemawiając w swoim i generacji imieniu. Pisał wiersze katastroficzne, ze środka „spełniającej się apokalipsy”, pragnąc zmierzyć się ze swoją epoką i czasem historycznym.


GALERIA ZDJĘĆ

 

Perspektywy 2022

zielonaenergia

Projekt RPO

Nauka zdalna

Perspektywy 2022

book library

Pogoda

giweather joomla module

Odliczamy

Time passed:
8
8
Dni
0
5
Godzin
5
5
Minut
1
6
Sekund

Twój adres IP


Łączysz się z nami z adresu:
44.223.40.255

Cookies

Nasza strona używa cookies czyli po polsku ciasteczek. Do czego są one potrzebne możesz dowiedzieć się TUTAJ. Korzystając ze strony wyrażasz zgodę na używanie ciasteczek (cookies), zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Jeśli chcesz, możesz zmienić ustawienia w swojej przeglądarce tak aby nie pobierała ona ciasteczek.